متغیرها و انواع داده ها

در این فصل، انواع اصلی متغیرها و داده ها در روبی، و همچنین نحوه تعریف و به کارگیری و تبدیل آنها را بررسی خواهیم کرد. پس از این فصل، شما قادر خواهید بود برنامه هایتان را با استفاده از متغیر ها کنترل کنید.

انواع داده های عددی

اعداد صحیح

هر گونه عددی که فاقد بخش اعشاری باشد، از دید مفسر روبی، یک متغیر از نوع عدد صحیح تلقی می شود. مثلا اگر دو عدد زیر را بررسی کنیم :

a = 2
b = 2.0

با این که از نظر منطقی، مقادیر برابری دارند، اما از نظر برنامه نویسی دو «نوع» متفاوت هستند.

ممیز شناور

این گونه از اعداد، دارای بخش اعشاری بوده و از دید مفسر از نوع Float در نظر گرفته می شوند. با توجه به مثال قبل، متغیر a یک عدد صحیح و متغیر b یک عدد ممیز شناور است.

اعداد در سایر مبناها

با وجود این که مبنای مرسوم، مبنای ده است، ما ممکن است گاهی نیاز داشته باشیم مبنای دیگری را نیز به عنوان ورودی یا خروجی خود بخوانیم و بنویسیم. با این حساب، باید بدانیم که مفسر روبی بین اعداد مبناهای مختلف چه تفاوتی قائل است.

اعداد دودویی

برای استفاده از اعداد دودوئی کافیست به این فرمت آنها را تعریف کنیم :

a = 0b10
b = 0b101
c = 0b1010

و سپس مفسر، مقدار دهدهی آن ها را حساب کرده، در محاسبات برنامه از آن استفاده خواهد کرد.

اعداد مبنای ۸

برای اینکه عددی در مبنای ۸ را بعنوان مقدار ورودی یک متغیر بدهیم، کافیست از این فرمت استفاده کنیم :

a = 02
b = 05
c = 012

اعداد شانزده شانزدهی

اعداد شانزده شانزدهی یا هگزادسیمال نیز میتوانند به عنوان مقادیر معتبر یک متغیر پذیرفته شوند. برای این که مقدار هگزادسیمال را وارد یک متغیر کنیم کافیست به این شکل عمل کنیم :

a = 0x2
b = 0x5
c = 0xa

داده های بولین

داده های بولی، مقادیری هستند که صرفا درست یا غلطند. از این مقادیر به کرات در نوشتن توابع، و یا کنترل برنامه توسط ساختارهای کنترلی و حلقه های تکرار استفاده خواهیم کرد. مقادیری که متغیرهای بولین قبول میکنند، یا true است یا false .

رشته ها

هر رشته، خود مجموعه ای از چندین کاراکتر است که دنبال هم قرار گرفته اند. مثلا :

puts "Hello, World"

در اینجا، مقداری که بین علامت نقل قول قرار گرفته، یک رشته است.

تعریف متغیر ها در روبی

برای تعریف یک متغیر، باید نامی برای آنها برگزینیم. دقت کنید که متغیر همانطور که از نامش پیداست، مقدارش تغییر خواهد کرد. متغیرها با حروف کوچک شروع می شوند. سپس با علامت مساوی، باید مقدار سمت راست را به متغیر خود نسبت دهیم. به طور کلی فرم متغیرهای ما اینگونه است :

var = "This is variable"
var = 2

اگر مقدار var را چاپ کنیم، قطعا عدد ۲ چاپ خواهد شد، چرا که مقدارش را تغییر داده ایم.

ثابت ها

برای تعریف ثابت در روبی، کافیست که نام را با حرف بزرگ شروع کنیم. ثابت ها فقط و فقط توسط برنامه نویس ها قابل تغییرند، و در حین اجرای برنامه مقدارشان تغییر نخواهد کرد.

Var = 100

چنانچه در کد خود بخواهید مقدار ثابت فوق را تغییر دهید، با خطا مواجه خواهید شد.

جمع بندی

در این فصل، با کلیت ثوابت و متغیرها در روبی آشنا شدید. اکنون تا حدود زیادی دانش برنامه نویسی در روبی را کسب کرده اید. در فصول بعدی، با عملگر ها آشنا خواهیم شد و سپس با انواع داده ای جدید و دستوراتی که میتوانند ما را به نوشتن برنامه های واقعی، نزدیک تر کنند.